بلاتکلیفی!

از بلاتکلیفی متنفرم! اصلا کی میره این همه راه رو؟ کی دوست داره که این راه و بره؟!

مسلما هیچ کس!

میونه ام باهاش اصلا خوب نیست! گرچه بعضی وقتا فقط سعی می کنم خودم و تو این بلاتکلیفی آروم نگه دارم! اما بازم سخته!

امروز و دیروز بازم یه نمونه دیگه از بلاتکلیفی رو چشیدم که هنوز دارم باهاش دست و پنجه نرم می کنم! گرچه می دونم نتیجه چیه و هیچم بهش امیدوار نیستم اما خب لااقل تکلیفت با خودت معلوم می شه و اینکه نهایتش دپرس بشی! من حاضرم دپرس بشم ولی بالاخره مشخص بشه!(البته بگم وقتی از قبلش نتیجه رو می دونی که منفیه و دپرس می شی با وقتی که نتیجه رو نمی دونی و امیدواری برای جواب مثبت ولی جواب منفی باشه و واقعا دپرس بشی خیلی تفاوت می کنه) و ناراحتی من از جنس اوله!

پ.ن: این هم بگم که لطفا فکر نکنید منظورم نتایج کنکوره! چون امسال تو هیچ مقطعی کنکور شرکت نکردم!

...

***خط آخر***

باید خود را مقید کنیم که از اشتباههای خود پند بگیریم، نه اینکه به خود بپیچیم و خویشتن را ملامت کنیم. آنتونی رابینز