بی حوصلگی مزمن!

این روزا شدیدا بی حوصله تشریف دارم...دلم می خواد بیام اینجا و از اتفاقات این چند روز بنویسم که چیکارا کردیم و کجاها رفتیم ولی اصلا حسش نیست...ببخشید از اینکه نمیام بخونمتون...البته وقتی حوصلم برگشت میام همه پستاتون و تک به تک می خونم ولی الان اصلا حال ندارم...انگاری که با اومدن بهار همه حوصله هام پر کشیدن و رفتن...خلاصه که تا اطلاع ثانوی من و ببخشید و عفو بفرمایید که نه میام دیدنتون نه می خونمتون و نه کامنتا رو تایید می کنم...ایشالا سر فرصت همه اینا رو انجام می دم...

خط آخر و عکس هم نداریم دقیقا به خاطر همون بی حوصلگی

اییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی چرا نمی شه رنگ گذاشت برای نوشته هام؟ این بلاگ اسکایی هم ما رو کشت به خاطر این نسخه جدیدش...البته دستشون درد نکنه اما خیلی دارن کشش می دن دیگه...

آهان راستی به لطف دید و بازدید های عیدی و شیراز رفتنمون قبل از عید من تونستم دو سه قسمت آخر آکادمی موسیقی گوگوش و ببینم...یعنیا این شبکه ی من و تو حسابی تونسته بیننده جذب کنه اونم از تو همین ایران خودمون...چه قدر هم فیلم ها و عکسایی که می فرستن دخترا بدون حجابن و راحت...نمی دونم باید بهشون آفرین گفت به خاطر این موفقیت یا بدو بیراه که خیلی راحت و قشنگ و البته کارشناسی شده دارن اعتقادات مردم و نشونه می گیرن...خلاصه که خوب کارش و بلده