لــبــخــنــد بــانــو

نوشته های گاه و بی گاهم

لــبــخــنــد بــانــو

نوشته های گاه و بی گاهم

سخن چینی!

اینم یه نوع از غرغره ولی غرغرانه ای به جا!

...

اینقدر از آدمای خاله زنک بدم میاد که نگو و نپرس!

حرفای این و به اون می زنن و حرفای اون و به این و حرفای همه رو به بقیه! همینا باعث کینه کدورت می شه! تازه اونایی که ده تا حرف دیگه که نمی دونم از کجا در آوردن و می ذارن روش و به همونایی که نباید بگن می گن!

بعضی ها انگار دوستی دیرینه دارن با کینه وکدورت! و صد البته خوششون میاد این کینه به بقیه هم سرایت کنه! یعنی دوست ندارن خودشون تنها در آتش کینه و کدورت بسوزن می خوان با حرفاشون بقیه رو هم بکشونن تو آتش!

خب یعنی که چی این کارو می کنن؟ بی وجدانی تا این حد؟

چند روز پیش انگاری یه موردی پیش اومده بود تو همین قضایایی که بالا گفتم. من امروز شنیدم و خیلی ناراحت شدم. سخن چینی های بی مورد که فقط به دست همون خاله زنک های بی خاصیت صورت می گیره و باعث ناراحتی و کدورت می شه.

وقتی اسلام می گه سخن چینی نکن به خاطر همین چیزاست دیگه! حالا هی بگو اسلام اِلِ و بِلِ!!تازه کینه و کدورت فقط یک موردشه معلوم نیست چه مصیبت های دیگه ای هم به بار میاره!

من که به این نتیجه رسیدم دینمون بی دلیل چیزی نمیگه! حالا تو بشین دنبال دلیل بگرد تا ببینم به کجا می رسی!!

***خط آخر***

از بزرگ‏ترین جادو سخن‏چینى است؛ زیرا با سخن‏چینى میان دوستان جدایى مى‏افتد، دوستان یکدل با هم دشمن مى‏شوند، به واسطه آن خون‏ها ریخته مى‏شود، خانه‏ها ویران مى‏گردد و پرده‏ها دریده مى‏شود. سخن‏چین، بدترین کسى است که روى زمین راه مى‏رود. امام صادق (ع)

کسى از شما حق ندارد از هیچ یک از یارانم چیزى به من بگوید؛ زیرا دوست دارم در حالى که چیزى از شما در دلم نیست به سویتان بیایم. پیامبر اکرم (ص)

نمی تونم!

آقا زوری که نیست! نمی تونم!

نمی تونم یه ختم قرآن و تو یک ماه اونم ماه رمضون انجام بدم! تا حالا نشده که تو ماه رمضان ختم قرآن داشته باشم. خب چکار کنم برام مقدور نیست! دوست دارم اما هر کاری می کنم نمی شه! زود خسته می شم! گر چه قرآن خوندن بهم آرامش می ده اما همین که بهم میگن تو یک وقت و زمان مشخص بخون کم میارم! من هر وقت عشقم بکشه با ذوق و شوق میرم سروقت قرآن و از خوندنش لذت می برم اما همین که توش قانون زمان میاد خیلی سختم می شه! حس می کنم من و به بند و زنجیر کشیدن! و من اینجوری با خوندن قرآن صفا نمی کنم! چون اون موقع باید تندی تموم بشه تا از وقتش نگذره و فقط و فقط به تموم شدنش فکر می کنم و اینجوری برام عذاب آور و استرس زا می شه صد البته هیچ لذت معنویی هم نداره!

البته خیلی ها ممکنه حس من و نداشته باشن و تو ماه رمضان چند دور قرآن و ختم کنن و لذت معنویش و هم ببرن اما من اون حال و هوا بهم دست نمی ده! شاید سال های بعد حسم عوض بشه و بتونم قرآن و ختم کنم اما فعلا که اون حسو ندارم!

...

***خط آخر***

تمام موفقیت هائی که نصیب بشر شده، عموما درسایه تحمل و بردباری بوده است.  کریستوفر مارلو